Konami bir zamanlar birçok oyun türünün ön saflarında yer alıyordu. Sizler muhtemelen Castlevania ve Contra serilerini hayatımıza sokan bir şirket olarak kendisini biliyor olabilirsiniz ama genç nesiller Gradius gibi arcade tipi uzay temalı nişancı klasiklerine aşina olmayabilir. Konami, bu oyunlardan bir yenisini kendi bünyesinde hazırlamıyor, bunun yerine yeni bir bağımsız stüdyo olan KeelWorks cephesinden bir oyunu piyasaya sürüyor. Bu oyun ise CYGNI: All Guns Blazing.
KeelWorks, CYGNI: All Guns Blazing yapıtına bazı iddialı hedeflerle girdi ve stüdyo, türü değiştiren destansı bir macera yaratmakta yetersiz kalsa da mükemmel derecede keyifli bir arcade deneyimi ortaya koydu. Bu oyunun hikayesi, dünya dışı bir istilayı konu alıyor. Gelecekte, insanlık uzak bir gezegen olan Cygni Prime’a yerleşmiştir. Düşman uzaylı güçler gezegeni istila etmiştir ve insanlığın kalıntılarını Orca isimli bir yıldız savaşçısının silahları ile savunma zamanı gelmiştir.
KeelWorks ekibi bu oyuna daha önce hiçbir SHMUP oyununda görülmeyen derin ve ilginç bir hikaye anlatma umuduyla girdi. Oyunun açılış kısmındaki ara sahnesi, havayı güzel bir şekilde belirliyor. Gösterişli bir pop melodisi, oyuncuları Ava ile tanıştırıyor. Kamera, koğuşun etrafında gezinerek Ava’nın ikinci nesil bir pilot olduğunu ve babasının mirasına sahip çıkma umuduyla bugün bulunduğu noktaya gelmek için çok çalıştığını ve eğitim aldığını kısaca gösteriyor.
CYGNI: All Guns Blazing, ne yazık ki bundan daha derine inmiyor. Her aşamanın başında ve sonunda kısa ara sahneler var ama bunlar herhangi bir hikaye anlatımı derinliği ifade etmiyor. KeelWorks ekibinin daha önce standart bir arcade tipi nişancı oyununda bulabileceğinizden daha ilginç bir anlatı enjekte etme arzusunu dile getirdiği göz önüne alındığında, nihai sonuç hayal kırıklığı yarattı. En kötüsü, günün sonunda ara sahnelerin tamamen gereksiz olması bile değil, aynı zamanda atlanamaz ve durdurulamaz olmaları benim için büyük bir sıkıntı haline geldi.
KeelWorks isimli bu oyunun geliştirici ekibi ayrıca arcade temelli bu nişancı oyununu oynanış açısından yeniden keşfetmeyi umuyordu ve stüdyonun bu hedeflerinin biraz gerisinde kaldığını söyleyebilirim. Yine de bu, oyunun iyi olmadığı anlamına gelmiyor. CYGNI: All Guns Blazing yapıtının yedi aşaması boyunca çok eğlendim, bu da gerçekten yoğun bir mermi cehennemi tarzı SHMUP oyununun ne kadar eğlenceli ve zorlu olabileceğini güçlü bir şekilde hatırlattı.
CYGNI: All Guns Blazing yapıtını diğerlerinden ayıran şey hem Orca’nın hemen önündeki hedeflere ateş etmeye, hem de tehditleri yerden izlemeye verdiği önem. Zorluk, havadaki düşmanlardan gelen acil tehdide odaklanırken, yerden gelen atışlar arasında manevra yapmakta ve bunun tersi de geçerlidir. Oyun, hava ve yer hedefleri arasında geçişin sorunsuz olmasını sağlayacak kadar iyi tasarlanmış. Oyuncuların hedeflere farklı şekillerde yaklaşmasına da izin veriliyor; ister hedefe spam atışları yapın, ister belirli hedeflere manuel olarak nişan alın…
CYGNI: All Guns Blazing oyununun en etkileyici yönü, acımasız olabilen düşman yapay zekasıdır. Düşman modellerini tanımak yeterince kolay ve ilk bakışta eski usul Gradius serisinden bir oyun ile karıştırılabilir ama tek bir geçiş yaptıktan sonra pes etmeyen çok sayıda düşman türü var. Bazıları geri dönüp tekrar denerken, diğerleri de oyuncunun hareketlerini izleyecek ve farklı bir açıdan etrafta dönecek. Daha gelişmiş gemiler ise oyuncuları kuşatmayı veya yer birimlerinden gelen patlamaların içine itmeyi bile deneyecek.
Bölüm sonu canavarı savaşları da aynı karmaşıklık seviyesinde tasarlanmış. CYGNI: All Guns Blazing yapıtının bölüm sonu canavarı savaşlarının çoğunun birden fazla saldırı yöntemi var ama geleneksel aşamalara çok fazla bölünmemişler. Bazen oyuncuların tahmin yürütmesini sağlamak ve aşırı ucuz hissettirmeden daha büyük bir zorluk sunmak için belirli saldırıları birleştiriyorlar. Bu da açıkçası bir tık hayal kırıklığı yaratıyor; bence çok daha iyisi olabilirdi.
CYGNI: All Guns Blazing oyununun yetersiz kaldığı nokta ise yükseltme sistemi. Oyun içerisinde Orca, ek füzeler ve güdümlü saldırılar ile yükseltilebilir ve her şey bu kadar. Orca’yı özelleştirmek için çok fazla yol yok, bu da biraz hayal kırıklığı yaratıyor. Daha da kötüsü, oyuncular bir önceki seviye boyunca kazandıkları puanları kullanarak gemilerini seviyeler arasında yükseltebiliyorlar ama bir oyuncu bir aşamadan geçer ve tamamlayamazsa, ana menüye hiçbir şey olmadan geri dönüyor.
Bu, geri dönüp önceki bir seviyeyi tamamlamadan gemiyi bir sonraki geziye daha iyi hazırlanmak için yükseltmenin bir yolu olmadığı anlamına geliyor. CYGNI: All Guns Blazing oyununun ne kadar zor olabileceği göz önüne alındığında, özellikle normal ve daha yüksek zorlukların yalnızca tek bir can sunduğu düşünüldüğünde, bu ağır bir ceza gibi geliyor. Arcade tipi SHMUP için devrim niteliğinde bir adım olan CYGNI: All Guns Blazing, bence hedefini ıskalıyor.
Her şeye rağmen CYGNI: All Guns Blazing, mükemmel derecede eğlenceli bir arcade boğuşması olarak hedefini vuruyor. Oyuncular ister oyunu başlatıp, hikaye için her seferinde bir seviye oynasın, ister arcade modunda tek bir canla hepsini yapmaya çalışsın; ilgi çekici mekanikler, akıcı oynanış, ekranı sık sık dolduran zorlu düşmanlar ve yoğun boss savaşları ile tüm doğru notalara ulaşıyor.
CYGNI: All Guns Blazing, her şeyi oyunculara sunuyor, bazen de bu zararına işliyor; ekranı dolduran düzinelerce düşman, PlayStation 5 üzerinde bile zaman zaman performans sorunlarına yol açtı. Bir ilk çalışma için KeelWorks, bence CYGNI: All Guns Blazing ile gurur duymalı. Bu aynı zamanda üzerine inşa edilecek bir temel; daha da iyi bir şey yapmak için kesinlikle bir fırsat var.
