Thirsty Suitors, göçmen bir ailenin en küçük kızı olan Jala’nın hikâyesini anlatıyor. Kendisinin annesi Hindistan’da, babası ise Sri Lanka’da doğmuştur. Yıllarını evinden uzakta, herkes için kötü sonuçlanan bir kaçamağın peşinde geçiren Jala’nın başarısız ilişkisi onu tam da ablasının yaklaşan düğünü için eski memleketine geri döndürüyor. Bir noktada size Scott Pilgrim’i andıran bir şekilde, Jala’nın eski sevgilileri ona yaptıklarının bedelini ödetmek için bir araya geliyor.
Bir kişinin eski sevgilileriyle yüzleşmesi fikri daha önce işlenmişti ama Outerloop Games bunu bazı orijinal fikirlerle güzel bir şekilde tekrar yaşatıyor. Tek başına hareket eden Sergio, egoist Diya ve aşırı korumacı Andile gibi karakterler hemen göze çarpıyor. Hepsi de yetiştirilme tarzlarının Jala’nınkinden daha kolay olmadığını gösteren geçmişe sahip. Hikaye aynı zamanda Jala’nın her birinin farklı şekillerde mahvolmasına nasıl yardımcı olduğunu da gösteriyor, her birinin yolu bir şekilde Jala ve ilk gerçek aşkı Tyler’ın merkezi ilişkisi aracılığıyla birbirine bağlanıyor.
Hikayeye şimdilik bir nokta koyarsak, Thirsty Suitors yapıtının temel oynanış formülü üç farklı unsura odaklanıyor. Biraz basit olsa da eğlenceli olan sıra tabanlı RYO anları var. Buradaki fikir, düşmanın zayıflıklarından yararlanmak için belirli alay hareketlerini kullanmaktır. Jala düşmanlarını etkilemeye, şok etmeye, kızdırmaya ve hatta fiziksel şefkatine susamalarını sağlamaya çalışabilir. Bu, onları zamanlanmış düğme işaretlerini tamamlarken daha sert vuran sert saldırılar için hazırlar.
QTE formülü bir süre sonra sıkıcı oluyor ve Jala’nın yolculuğu boyunca daha fazla saldırı veya yetenek öğrenmediği anlaşıldıktan sonra savaş sığ hissettirmeye başlıyor. Thirsty Suitors oyununun özünde ne olduğunu kavradıktan sonra oyunumun ilerleyen bölümlerinde bu basitliği affettim. Bu konuya birazdan değineceğim; ikinci büyük oynanış bileşeni ise kaykay. Jala bir kaykaycı, bu yüzden kendinizi sık sık kayarken bulabilirsiniz. Paten kontrolleri Tony Hawk’s Pro Skater gibi arcade oyunlarına daha yakın bir tarza sahip olduğu için numaraları kavramak kolay.
Thirsty Suitors, üç farklı oyun elementine sahip
Kaykay elementleri, öğrenmesi kolay ama ustalaşması biraz sinir bozucu olabilir. Durmanın sorun haline geldiği birkaç durum var ve denesem de havalı hareketler yapmayı bırakamadım. Neyse ki paten kaymak her şeyden çok bir yan aktivite. Oyunun bu yönüyle oynamak ve yüksek skorlarını göstermek isteyen hardcore oyuncular için paten mücadeleleri var. Ayrıca, paten kaymak, hikayeyi bitirmek için bir gereklilik olmadığı gibi oyuncuların daha zorlu mücadeleleri otomatik olarak tamamlamasına ve hikayenin bir sonraki bölümüne geçmesine olanak tanıyan bir ayar da var.
Son olarak, oyunda yemek pişirme anları da var. Oyuncular çeşitli Güney Asya yemeklerini öğrenip, bunları hazırlayarak hem Jala’yı ailesine ve arkadaşlarına sevdiriyor hem de tüketilebilir envanterine ekliyor. Yemek pişirmek, RYO temelli savaş anları ve kaykay ile karşılaştırıldığında gerçekten eşsiz bir deneyim olabilirdi ama bunun yerine, bir dizi hızlı zaman etkinliğinden (QTE) biraz daha fazlası olarak ortaya çıkıyor. Yemek pişirmenin anlatı amacını takdir ediyorum ama gerçek faaliyetin kendisi daha iyi yapılabilirdi. Bu hali ile biraz yarım hissettiriyor.
Thirsty Suitors, ayrıca bir roman gibi de hissettirebilir ve ana oyun bileşenleri esas olarak hikayeyi ilerletmek için kullanılıyor. Jala, eski sevgilileriyle savaşırken bu durum daha da netleşmeye başlıyor. Her dönüşten sonra, karakterler ileri geri şakalaşacak. Açıklamalar yapacaklar, birbirlerine şakalar yapacaklar, oyuncular tesadüfen Jala’nın kız kardeşi şeklini alan anlatıcıdan daha fazla şey duyacaklar ve sonunda, savaşmaktan çok sohbetin olduğu bir deneyim sunuculacak. Başlangıçta bundan rahatsız olduktan sonra, ileri geri konuşmanın nihayetinde asıl mesele olduğunu fark ettim.
Savaşların, özellikle de bölüm sonu dövüşlerinin arkasındaki fikir düşmanları yenmek değil; Jala’nın geçmişiyle yüzleşmesi, iç gözlem anlarını paylaşması, büyük aydınlanmalar yaşaması ve nihayetinde olanlardan ders alıp bir kişi olarak büyümesi için. Bu nedenle eski sevgililerle yapılan savaşlar Jala’ya düşmanlarıyla barışarak çatışmaları sona erdirme şansı sunuyor. Bu konsept daha sonra Jala’nın kazanması için değil, hikayeyi ilerletmek ve Jala’ya bazı düşünme anları sağlamak için orada oldukları diğer oyun öğelerine de uzanıyor. Özellikle yemek pişirme, Jala’nın ailesiyle konuşması, önceki eylemlerini düşünmesi ve ilerlemek için ne yapabileceğini belirlemesi için var.
Hikayenin bazı noktaları yetersiz kalıyor
Thirsty Suitors içerisindeki diyalog seçimleri aşırı basit gibi ama sunulan seçeneklerde çok fazla karmaşıklık var. Bu kadar karmaşık olmalarının büyük bir kısmı, oyunun karakterlerinin çok iyi tanımlanmış olmasından kaynaklanıyor. Sonunda, bunlar ya artık incitmek istemediğiniz insanlar ya da nasıl ifade edeceğinizi tam olarak bilmeden acı hissetmek istediğiniz insanlar. Bir oyuncu bu diyalog seçimlerine nasıl yaklaşmaya karar verirse versin, bu karakterlerin motivasyonları, hataları ve travmaları olan insanlar olarak yazıldığını inkar edemeyecektir.
Hikayenin tek dezavantajı, bazı olay örgüsü noktalarının biraz fazla kolay çözülmüş gibi hissettirmesi. Spoiler vermeden söyleyecek olursam, parkta yaşanan tuhaf bir olayı içeren bir yan hikâye var ve bu hikâye aniden ve fazla dramatik olmadan çözülmüş gibi hissettiriyor. Oyuncuların Jala ile ilgili aklına takılabilecek bazı sorular var ve bunlar çok çabuk geçiştirilmiş gibi hissedilebilir. Ayrıntılara girmek spoiler olur, bu yüzden burada bırakacağım, uzatmayacağım
Thirsty Suitors; en derin RYO, kaykay veya yemek pişirme deneyimi olmayacak. Ancak, sunulan bu parçalarının toplamı, unutulmaz karakterlerle dolu daha zengin bir hikayeye katkıda bulunuyor. Jala’yı, ailesini ve bir dizi eski sevgilisini unutmam uzun zaman alacak. Özellikle de ana karakterimizin babası, son zamanlarda tanıştığım en iç açıcı ve keyifli karakterlerden biri.
Piyasada daha derin sistemlere ve daha ilgi çekici mekaniklere sahip rol yapma oyunları olsa da, Thirsty Suitors yapıtının hikayesi tüm eksiklikleri fazlasıyla telafi ediyor. Hikayeyi takdir etmek için bir göçmenin çocuğu olmanız gerekmiyor, ancak yardımcı oluyor. Olmasanız bile, anlatı, onu aldığınıza memnun olmanızı sağlayacak mizah ve kahkaha dolu anlarla dolu.
