Chasmal Fear oyununu birkaç saat içerisinde tamamladıktan sonra onu sevmediğimi gönül rahatlığı ile itiraf edebilirim efendim. Bir süredir bu oyun üzerinde düşünüyordum ve tavsiye edecek kadar sevip, sevmediğime ya da tavsiye etmeyecek kadar beğenmediğime karar vermek açıkçası biraz zor oldu. Saatlerce düşündükten sonra karar verdim ki bu oyunu tavsiye edemiyorum… Oyunun iyi yaptığı şeyler olduğunu söylemek garip geliyor; oyun, ikinci yarısında bu güzel anları hafızanızdan silmek için çok uğraşıyor ve dürüst olmak gerekirse, oyun o kadar uzun bile değil.
Chasmal Fear, rahatlıkla 3-4 saatte bitirilebilecek bir yapıt. Oyunun ilk yarısı oldukça güçlü bir başlangıç sunuyor. Bir çeşit ürpertici yeraltı şehrine giriş yapıyorsunuz. Canavarlar, ürkütücü bir atmosfer sunuyor, her şeyin yolunda gideceğini hissettirecek kadar cephane veriliyor ama biraz da gerilim katılıyor. Sizi diken üstünde tutan, ara sıra yerleştirilmiş sağlık kitleri ama sonra her şey cehenneme dönüşüyor. Başlangıç alanından ayrılıp, Promenade kısmına geldiğinizde, sanki daha önce dikkatlice düşünülmüş düzeni terk etmişsiniz gibi hissediyorsunuz.
Promenade, dünya üzerinde görebileceğiniz en kötü denizaltı alışveriş merkezini oluşturmak için bir araya getirilmiş koridorlar ve odalardan oluşan rastgele bir karmaşa gibi hissettiriyor. Seviyenin etrafında gerçek bir yönlendirme duygusu olmayan haritalar var, bu yüzden kaybolmak çok kolay ve bir sonraki adımda nereye gideceğinizi bulmaya çalışırken amaçsızca daireler çizmeye başlıyorsunuz. İşte benim için oyunun dağılmaya başladığı yer burası. Ayrıca, düşmanların tamamen amaçsız bir şekilde yeniden doğuyor olması da inanılmaz saçma geldi.
Düşmanların yeniden doğması belki uzaktan bakınca sıkıntı gibi görünmeyebilir; belki cephane ya da sağlık filan veriler diye düşünüyor olabilirsiniz ama durum öyle değil. Hiçbir şey vermiyorlar, sadece kaynaklarınızı tüketiyorlar ve bu sadece sinir bozucu. Bu, kötü bir şekilde bir araya getirilmiş su altı şehri labirentinde gezinemediğiniz için sizi cezalandırmaktan başka bir amaca hizmet etmiyor. O kadar sinir bozucu hale geldi ki seçeneğim ya oyunu tamamen bırakmak ya da kendime daha fazla mühimmat vermenin bir yolunu bulmaktı.
Şansım yaver gitti ve kendinize daha fazla cephane vermek için kayıt dosyalarını düzenleyebileceğinizi öğrendim. Bunu yapmaktan başka seçeneğim yoktu, aksi takdirde oyunu asla bitiremezdim. Buna rağmen .atışmalar hiçbir zaman çok zorlayıcı değildi aslında. Ara sıra aniden ortaya çıkan veya kapılardan/yarıklardan patlayan bir avuç düşman tipi var. Bazen kaçmak için gerçek bir yol olmadan patlayan düşmanlar olacak ya da sinsice yaklaşıp, size saldıran örümcekler göreceksiniz. Oyun, daha farklı düşman tiplerini son anlara doğru hızla üzerinize fırlatıyor.
Bahsettiğim bu anlarda eğer tonlarca mermiye sahip değilseniz, bunu nasıl başaracaklarını merak ediyorum; süper yetenekli ve sabırlı olmadığınız sürece bıçak saldırınız sizi kurtaramayacaktır. Eğer yeterince şanssızsanız, ölürsünüz ve 30 dakika önceki bir kayıt noktasına geri çekilirsiniz. Buna rağmen kaydetme sisteminden nefret etmiyorum. Sadece nasıl uygulandığından nefret ediyorum. Geri dönüş yolunu kolayca bulabileceğimiz bir haritamız olsaydı o kadar da kötü olmazdı. Düşmanlar sürekli yeniden doğmasaydı da… ama ne yazık ki işler böyle yürümüyor.
Bana bu oyunu tavsiye ettirmeyen saçmalıklara devam edecek olursak, ikinci yarıdaki hatalar da önemliydi.. Neredeyse oyunun ikinci yarısı daha önce kimsenin gitmediği gizemli bir bölgeymiş gibi hissettiriyor. Kanalizasyonlar mı? Zeminin kırılmaması için yeterince şanslı olursanız onları tamamen atlayabilirsiniz. Ayrıca aşağıda kendinizi içinden geçerken bulabileceğiniz rastgele duvarlar da var. Düşmanları öldürdükten ve o odadan çıkıp, geri döndükten sonra yeniden doğuyorlar. Bıçağın düşmanların mutasyona uğramasını engelleme yeteneği sadece ara sıra işe yarıyor.
Burada tavsiye etmediğim bir oyun bırakmak beni heyecanlandırmıyor. Bu, oynamayı dört gözle beklediğim oyunlardan biriydi. Konsept ve fikir olarak her şey güzel ve ona bayıldım. Başarılı olmak için her türlü sebebi olan bir Dead Space ve Bioshock karışımı gibi hissettiriyordu kendisi ama o kadar çok hayal kırıklığı ve sinir bozuculukla doluydu ki başka bir şeye atlamadan önce günümün çoğunu kedimle gevşemeye çalışarak geçirmek zorunda kaldım. Oyunun potansiyeli var ama ne yazık ki hatalar ve sinir bozucu bir kaydetme sistemi deneyimi mahvediyor.
Chasmal Fear içerisinde daha da fazla hata vardı. Mesela, düşmanlar bazen durup, saldırmıyordu ve birkaç durumda canavar bana doğru koşarken ortadan kayboldu. Ayrıca, kaydettiklerim düzgün kaydedilmiyordu. Bir kapıyı güçlendirmek için ihtiyacınız olan 3 pili de topladığım bir örnek vardı ve 3. pili aldıktan sonra kaydettim ama bu kayda geri döndüğümde son pili yeniden almam gerekiyordu. Burada gerçekten ürpertici bir atmosferik oyun için harika bir temel var ve oyunun başarmaya çalıştığı şeyi gerçekten sevdim ama deneyim çok sıkıntılı işte.
Her şeyden önce, oyunun kendisi potansiyele sahip ancak şu anda oynanabilir değil. Savaş için söyleyebileceğim şey, yürürken yavaşça şarjör değiştirmesinin oldukça can sıkıcı olduğu. Belki de adil bir avantaj sağlamak için oyuncunun aynı anda hem koşmasına, hem de şarjör değiştirmesine izin verilebilirdi. Ayrıca, geliştiricilerin oyunu biraz daha parlatabileceğinden eminim, sonuçta sadece birkaç gün önce piyasaya sürüldü. Hataları düzeltmeye başladıkları için onları alkışlıyorum ama bu oyunu mükemmelleştirmek söz konusu olduğunda kesinlikle zaman alacağını düşünüyorum.
Bana kesinlikle Dead Space havası veriyor ama Bioshock gibi su altında… Bu oyunun sunabileceği çok şey var ve en son güncelleme ilk hataların sadece birkaçını ortadan kaldırdı. Bazı benzersiz ve ilginç, akıllı oyun tasarımlarıyla bu, düşük bütçeli bir Bioshock ve Dead Space ile buluşmasından daha fazlası olabilir. Mesela, jump-scare anları ucuz bir heyecan uğruna orada değil, doğru anlarda oyuna düşünceli bir şekilde yerleştirilmiş. Ayrıca, Chasmal Fear yapıtının sunduğu bulmacalarını ve gizemlerini deneyimlemek yeni bir nefes oldu.
Atmosfer bence fena değildi ve sürükleyiciliği artırmak için çok fazla bilgi ve arka plan hikayesi var. Resident Evil, Dead Space ve Bioshock serilerinin hayranı olarak, beni daha da içine çeken ve mümkün olduğunca çok çevreyi keşfetme isteği uyandıran büyüleyici bir anlatı sunan tüm yazılı ve sesli dosyaları sevdim. Yine de bu oyuna şans vermek için çok uzun bir zaman ve bolca güncelleme beklemenizi öneriyorum. Oyunun kesinlikle güzel yanları var ama bir diğer yandan da inanılmaz hatalı ve tasarım açısından çok sıkıntılı hissettiren noktaları da var.
