Reveil, son birkaç yıldır popülaritesi artan bir korku trendi olan “PT-Like” türünü takip ediyor. PT, bilmeyenler için, Hideo Kojima ve Guillermo Del Toro arasında bir işbirliği olan ve oyuncuların bir korku gizemini çözmeye çalışırken sonsuz koridorlarda dolaştığı, asla yapılmamış bir korku oyunu için oynanabilir bir demo idi. PT içerisinde olduğu gibi bu video oyununda da oyuncular, fizik kurallarına büyük ölçüde meydan okuyan ve hızla değişen bir ortamda ipuçlarını topluyor ve bulmacaları çözüyor. Tanıdık bir deneyim var yani karşımızda.
Arkanızı döndüğünüzde, daha önce orada olan bir duvar artık bir kapı oluyor. Daha önce hiç olmayan merdivenler ortaya çıkıyor. Aynı birkaç odayı takip etmek için çok zaman harcıyorsunuz ama her seferinde aşinalığınızı zorlayacak şekilde değişiyorlar. Dürüst olmak gerekirse, bu noktada bu bir tür abartılmış kinaye ve şu anda tek oyunculu korku oyunları için standardın, Reveil yapıtının taklit ettiği aynı oyun tarzını yapmak olduğunu söyleyecek kadar ileri gidebilirim, aynı oyun mekaniğine ve hatta karşılaştırılabilir hikayelere sahip olmak sıktı artık.
Reveil oyununu es geçeceğim; sizi etkileyen bir şeyden ilham almak günah değil ve oyun, bazı gerçekten yaratıcı anlar için formülü kullanıyor. Oyunun en çok parladığı yer ise görüntülerinde. Çarpıcı renk kullanımı, bakması güzel olduğu kadar tedirgin edici sahneler yaratıyor. Oyunun deliliğe doğru sonsuz gibi görünen inişindeki pek çok oda, olması gerekene dair algınızla alay ediyor. Oyunun dehşetinin büyük bir kısmı sizi karanlık, ürkütücü, Alacakaranlık Kuşağı benzeri, var olmaması gereken koridorlara göndererek mekanı rahatsız edici bir şekilde kullanmasından kaynaklanıyor. Yine de oyunda birkaç basit “jump-scare” de mevcut.
Oyun, daha ilginç çekimlerinin çoğunu benzersiz ortamına borçlu. Reveil, sirkte ya da daha spesifik olarak, sirkte çalışan ya da sirk işleten bir adamın anılarında geçiyor. Aslında ben de yüzde yüz emin değilim ama sanırım bunlardan biri olay… Bu durum oyunun görsel hikaye anlatımına ve seviye tasarımına inanılmaz derecede iyi yansıtılmış; tekinsiz bir eğlence evi, çok sıkışık ve soğuk hissettiren bir sirk treni. Sirk eşyalarıyla dolu sıradan ev bile ürkütücü ve oyunun temalarını iyi kullanıyor. Bu konuda geliştirici ekibi tebrik etmek lazım.
Eğer yakın zamanda bir sirke gittiyseniz, Reveil oyununun görüntüleri sizin için daha da korkutucu olacaktır; her şeyin ne kadar şok edici derecede doğru olduğunu anlayacaksınız. Oyunun görüntüleri ne kadar harika olsa da, ironik bir şekilde “göster, söyleme” kuralını ihmal etme gibi kötü bir durumu da var. Oyun boyunca ana karakter sürekli olarak konuşuyor. Çoğu zaman söyledikleri, görsel hikaye anlatımının zaten açıklamakta iyi bir iş çıkardığı bilgilere işaret ediyor. En iyi ihtimalle, diyalogları oyuncuların kendilerinin de tahmin edebileceği hikaye bilgilerini doğrulamaya yarar ve daha da kötüsü söyledikleri o kadar barizdir ki duymak bir tür hakaret bence.
Sadece sürekli olarak bir şeyleri işaret etmekle kalmıyor, aynı zamanda tüm oyun boyunca içinde bulunduğu durum için çok ama çok neşeli. Endişeli göründüğünde bile, ki bu çok az yaşanıyor, her şeyden çok sinirlenmiş gibi geliyor. Hiçbir şey beni, sözde korkmuş olan ana kahramanın sesinin benden daha sakin ve toparlanmış olduğunu dinlemek kadar oyundan uzaklaştıramaz. Oyunun bir diğer büyük sorunu da fizik tabanlı etkileşimlere aşırı güvenmesi.
Oyunda, oyunun fizik motorunu kullanarak onlarla etkileşime girmenizi gerektiren çok sayıda nesne var. Bu, örneğin bir kapıyı açmak, bir anahtarı çevirmek, bir kapıyı kapatmak vb. için bir nesneye tıklayıp sürükleyerek çalışıyor. Sorun, bu sistemin ne kadar kalitesiz olduğundan kaynaklanıyor. Bir nesneyle etkileşim kurmak zor olabiliyor – bir kolu çekmek veya döndürmek görünüşte hiçbir sebep olmadan yarıda kalıyor veya hareketi takip etmek için bileğinizi doğal olmayan açılarda bükmenizi gerektiriyor. Oyunda hızlı tepki süresine dayanan birkaç an olmasaydı, bu mazur görülebilirdi.
Aksi takdirde, bir canavar tarafından öldürülme riskiyle karşı karşıya kalırsınız ki bu da açmaya çalıştığınız bir kapı, yavaş ve kıpır kıpır etkileşimin yarısında tetiğin serbest kalması nedeniyle kendini kapattığında imkansız hale gelir. Bu incelemeyi bitirmeden önce Reveil oyununun bir başka olumlu yönüne de değinmek istiyorum: Oyunun bulmacalarından gerçekten keyif aldım.
Reveil içerisindeki bulmacalar gerçekten zekice hissettiren şekillerde zorlayıcı olabiliyorlar, sizden ne yapmanız istendiğini düşünmeye zorluyorlar ve cevap asla çok açık değil. Özellikle hoşuma giden bir bulmaca, beni korkutan bir şifre içeriyordu; genellikle bu tür bulmacalarda berbatımdır. Ancak, oyunun bunu uygulama şekli, bulmaca yorgunu beynime dostça davranırken, yine de makul miktarda düşünce gerektiriyordu. Tatmin edici bulmacalar oldukça hoşuma gitti.
Reveil, “PT-Like” olarak adlandırabileceğimiz korku türünün iyi yürünmüş yoluna bağlı kalırken, yaratıcı bir görüntü karışımı ve benzersiz ortamı ile kendi nişini oluşturmayı başarıyor. Oyunun çarpıcı renk kullanımı ve görsel hikaye anlatımı, rahatsız edici ancak büyüleyici ortamlara katkıda bulunur ve neyin olması ve neyin olmaması gerektiğine dair algılarınıza meydan okuyan bir deliliğe iniş sunuyor. Bu da deneyimlemesi hoş bir şey.
Reveil, görsel sunumuyla gerçekten yaratıcı olabilse de, “göster, anlatma” kuralını ihmal ediyor. Kahramanın diyalogları genellikle gereksiz, klişe ve ürkütücü koşullar için gerekli duygusal derinlikten yoksun. Ek olarak, oyunun fizik tabanlı etkileşim sistemine aşırı bağımlılık, heyecan verici veya sürükleyici bir özellikten çok bir engel gibi görünüyor. Ancak bu dezavantajlara rağmen oyun, eşsiz bir korku deneyimi olarak parlamaya devam ediyor.
Her biri benzersiz temalı ve yaklaşık bir saat süren beş bölümle, ürkütücü sirk temalı bir çılgınlığın içine inerken paranız için bolca korku kazanacaksınız. Reveil, tanıdık ve yaratıcı olanın bir karışımını sunarak, sürekli genişleyen korku oyunları dünyasına kayda değer bir katkı sağlıyor. Birkaç yerde iyileştirmeye ihtiyacı olsa da, genel olarak bu korku karnavalına giriş bileti aldığınıza pişman olmayacaksınız. Bu oyunu sizlere önerebilirim.
