Immortals: Fenyx Rising oyununun temeli her ne kadar güzel olsa da Ubisoft tarafından sunulan ek paket desteği, aynı başarıya ulaşamamıştı. Bu oyun için piyasaya sürülen ilk ek paket de, ikinci ek paket de kendi içlerinde ciddi problemlere sahipti. Şimdi ise oyunun üçüncü ek paketi olan The Lost Gods çıktı. Uzaktan baktığınız zaman bu ek paketin en benzersiz deneyimlerden birini sunmaya çalıştığını düşünebilirsiniz. Sonuçta, The Lost Gods sayesinde oyun bir anda izometrik bir bakış açısına sahip oluyor, temel oynanış değişiyor. Peki, yakından baktığınız zaman sonuç değişiyor mu? The Lost Gods, önceki ek paketlerden farklı mı?
Immortals: Fenyx Rising, aslında dövüş ve savaş mekanikleri üzerinden gayet kaliteli bir oynanış sunuyordu. Bence oyunun en güçlü yönlerinden bir tanesi, kesinlikle buydu. The Lost Gods isimli üç ek paket ise bunu tamamen değiştiriyor. Artık oyuna Diablo yapıtlarında olduğu gibi izometik bir kamera açısından bakıyoruz ve dövüş/savaş hissi de temelden değişiyor. Yani, Ubisoft aslında halihazırda oyunu taşıyan özelliklerden birini alıyor ve tamamen değiştiriyor. Bu durumda da yapılan değişikliğin, ana oyundaki sistemin üzerine çıkması gerekiyor ama The Lost Gods, ne yazık ki bunu başaramıyor.
Immortals: Fenyx Rising oyununun son ek paketinin en iyi işlediği şey aslında hikaye. The Lost Gods ile sonunda orijinal oyunun hikayesine geri dönüyoruz. Yalnız, hikayede anlatılan bazı sebeplerden ötürü yepyeni bir karakter ile bu maceraya atılıyoruz. Açıkçası bir önceki ek paketlerde yapılan karakter değişiklikleri pek hoşuma gitmemişti ama The Lost Gods, hikaye açısından çok mantıklı ilerlediği için yeni karakterimiz olan Ash, oyuna mükemmel bir şekilde oturuyor. Ayrıca, orijinal hikayenin bir başka karakter tarafından, daha doğrusu, tanrı olmayan bir ölümlü karakter tarafından devam ettiriliyor olması da farklı bakış açıları sunabiliyor oyuna.
Ash ile karşıma çıkan en büyük problem, Fenyx ile ciddi anlamda benzer olması. Özellikle de Fenyx karakterinin kadın versiyonunu seçtiyseniz, Ash ile Fenyx, sesten tutun da davranışa kadar birçok farklı noktada birbirine çok benziyor. Bu da oyun için pek hoş bir deneyim oluşturmuyor. Ash de aynı Fenyx gibi zeki olabiliyor, ortada nelerin döndüğünü anlayamayabiliyor, sarkastik cevaplar verebiliyor ve işi komediye vurabiliyor. Önceki ek paketler en azından farklı karakterler sunuyordu. Ash, şu andaki haliyle Fenyx karakterinin bir kopyası gibi görünüyor sadece. Ayrıca, orijinal karakterimizin ek pakette sıkça konuşuyor olması da bu duruma pek yardımcı olmuyor.
Immortals: Fenyx Rising oyununda her şeyi tekrardan yapıyoruz
Immortals: Fenyx Rising oyununun bu son ek paketinde Fenyx, yeni elde ettiği tanrı güçleri ile hava atarken ve sonunda işin başına geçmişken, Ash de bir ölümlü olarak her şeye sıfırdan başlıyor ve aynı orijinal oyunun en başında olduğu gibi bir başlangıç yapıyorsunuz ek pakete. Oyun, yeni güçlerinizi yavaş yavaş size veriyor, ayrıca temel hareket özellikleri de en başlarda eksik olduğu için oyun, olması gerektiğinden çok daha yavaş hissediyor. Temel oyundan veya ek paketlerden hiçbir şey bu içeriğe taşınmadığı için resmen bitirdiğiniz oyuna tekrar sıfırdan başlıyormuş gibi hissediyorsunuz. Bu his, diğer ek paketlerde kesinlikle daha arka plandaydı.
Temel oynanış ise kamera açısına rağmen pek fazla değişmiyor. Yani, yine bildiğimiz Immortals: Fenyx Rising oyununu oynuyoruz ama sadece kamera, oyuna tepeden bakıyor hissi veriyor. Bu da açıkçası pek hoş bir durum değil. Eğer temel oynanışta herhangi bir değişiklik olmayacaksa, neden kamera açısı ile oynanıyor ve Diablo tarzında bir his veriliyor? Bu haliyle, temel oynanış ile kamera açısı birbirine pek uymuyor. En azından ek paketin içinde bu durumu gölgede bırakabilecek bazı derin özellikler bulunuyor. Bunların ilki, Blessing olarak geçiyor. Blessing kullanarak, karakterimizi belli başlı alanlarda geliştirebiliyoruz.
Blessing sistemi ile birlikte düşmanları öldürdükçe elde edebileceğiniz bazı eşyalar da sizi güçlendiriyor. Tüm bu sistemler, kullanmayı sevdiğiniz silahları ve oynanış tarzını bir adım ileriye atmayı planlıyor. Bu kesinlikle güzel bir düşünce ve oyunun içerisinde de bu düşüncenin çok iyi bir şekilde işlediğini görebiliyorsunuz. Yalnız, burada da önemli bir problem bulunuyor: Oyunda gerçekten havalı yeteneklere filan sahip olmaya başladığınız anlarda ek paket bitmiş oluyor. Bu yüzden de elde ettiğiniz hiçbir ek güçlendirmeyi tam olarak kullanamadan oyunu bitiriyorsunuz. Malum, bu içerikleri ana oyuna taşıyamıyoruz ve ek pakette de pek oyun sonu içeriği yok.
Immortals: Fenyx Rising oyununun önceki iki paketi pek güzel değildi ama en azından kendileri bir anlam taşıyordu. Mesela, ilk paket ile tamamen bulmacaların üstüne gidilmişti. Bence, keşif veya savaş/dövüş sistemlerinin üzerine gidilmeliydi ama yine de ilk ek paket, bu anlamı taşıyordu. İkinci ek paket ise çok küçük ve kopyala-yapıştır bir halde yer alsa bile en azından temayı baştan aşağıya değiştiriyordu. The Lost Gods ise kamera açısını değiştiriyor. Ben açıkçası kamera açısı değişiminin çok daha büyük bir etkiye sahip olacağını düşünmüştüm ama kesinlikle öyle olmadı. Kendimi sürekli sanki temel oyunu oynuyormuş gibi hissettim.
The Lost Gods, satın almaya değecek bir ek paket olabilir mi?
Immortals: Fenyx Rising oyununun bu final ek paketinde hoşuma giden bir diğer nokta ise aslında hikayenin ve diyalogların yazımı ile seslendirmeler oldu. Önceki iki ek pakette de seslendirmeler bu kadar kaliteli değildi kesinlikle. Ayrıca, ana karakterimizin geri dönmüş olması ve aktif olarak ek pakette yer alması da kaliteyi arttırmış olabilir. Hikayenin ve diyalogların yazımı ise ana oyun seviyesindeydi. Bu da The Lost Gods gibi bir ek paket için söylenebilecek en iyi yorumlardan bir tanesi olacaktır diye düşünüyorum. Bu arada, Yunan mitolojisine geri dönülmüş olması da genel anlamda oyunun temasını ve atmosferini olumlu etkiledi.
İnceleme yazımı sonlandırmadan önce sunum hakkında da birkaç cümle söylemek istiyorum. Immortals: Fenyx Rising oyununun bu ek paketini PlayStation 5 konsolumda deneyimledim ve açıkçası kamera açısının değişmesi ile sunulan görsellik, beni hayran bıraktı. Temel oyunun görselliği halihazırda kaliteliydi ama kamera açısı bunu çok iyi bir şekilde göstermiyordu. The Lost Gods ise çok daha fazla alanı ekrana sığdırdığı için özellikle manzaralar daha etkili görünüyor. Bunun haricinde zaten ek paket, görsel ve performans bakımından temel oyun ile aynı seviyede. Herhangi bir farklılık bulunmuyor bu konuda.
İnceleme yazım boyunca söylediğim gibi The Lost Gods, kusursuz bir yapıda değil. Öncelikle, ek paketin tamamı, ana oyunun küçültülmüş bir sürümü gibi hissettiriyor. Tema aynı, atmosfer aynı, Ash bile neredeyse Fenyx ile aynı bir karakter. Sadece kamera açısının değiştirilmesi ve oyunun içerisinde yeni bir ilerleme sisteminin eklenmesi ne yazık ki bu durumu değiştirmiyor. Eğer kamera açısını sıfırlayacak olursanız, ana oyun ile bu ek paket arasındaki farkları bulmanız çok zor olacaktır. Ayrıca, kamera açısı da bazen sorun çıkartabiliyor ve karakterin, oyun alanının ve oyuncu olarak sizin aranızdaki oryantasyonu bozabiliyor.
Immortals: Fenyx Rising, The Lost Gods gibi bir ek paket ile son buldu. Oyunun hikayesi şimdilik bitirildi ve eğer bir devam oyunu yapılacak olursa, muhtemelen anca öyle neler olacağını göreceğiz. Bu oyunun temeli her ne kadar güzel olsa da Ubisoft, ek paketler ile her şeyi eline ve yüzüne bulaştırdı bence. Yine de genel olarak baktığım zaman The Lost Gods, ana oyuna olan benzerliğine rağmen en azından çok eğlenceli bir oynanış sunuyor. Bu yüzden de belki de en severek oynadığım ek paket The Lost Gods oldu. Yine de bu ek paketi ayrıca satın almanızı pek öneremem; belki indirim bekleyebilirsiniz.
