Deliver At All Costs, teslimat oyunlarına yepyeni bir bakış açısı getiren, özgünlükle dolup taşan bir yapım. Far Out Games Studio tarafından geliştirilen ve Konami tarafından yayımlanan bu bağımsız oyun, 1950’lerin retro-fütüristik dünyasında geçen, fizik tabanlı aksiyon-macera türünde bir deneyim sunuyor. Sadece bir paketi A noktasından B noktasına götürmekle kalmıyor, bu süreçte yaşanan kaosu da başarıyla oyunlaştırıyor. Patlayan havai fişekler, yolda zıplayan karpuzlar ve bozulan arabalar eşliğinde ilerleyen bu teslimatlar, oyuncuya her an yeni bir sürpriz hazırlıyor.
Hikâyenin merkezinde, maddi zorluklar yaşayan eski mühendis Winston Green yer alıyor. Evden atılmak üzereyken “We Deliver” adlı garip bir teslimat şirketinde işe başlıyor ve böylece sıradan gibi görünen işi absürt olaylarla dolu bir maceraya dönüşüyor. 1959 yılında geçen bu öykü, dönemin paranoyak atmosferini, eski teknolojilerini ve diyalog üslubunu ustaca işliyor. Derinlemesine bir anlatım olmasa da, Winston’un yolculuğu sempatik geliyor ve ilerledikçe olan bitene kayıtsız kalmak zorlaşıyor. Oyundan zevk almamak gerçekten güç.
Deliver At All Costs yapıtının görsel atmosferi, dönemin ruhunu sadece estetikle değil mekaniklerle de yansıtıyor. Araba değiştirmek için ankesörlü telefonlar kullanılıyor, görevler arasında telsizlerle iletişim kuruluyor ve kullanılan araçlar döneme özgü hantallıkta kontrol ediliyor. Sabit izometrik kamera açısı, oyunun retro havasına katkı sağlarken iki farklı açıya geçiş imkânı, gizli alanları keşfetmekte işe yarıyor. Ancak bu kamera, bazı bölümlerde yükseklik farkı veya çevresel detaylar nedeniyle görüşü zorlaştırabiliyor ve oynanışı gerçekten olumsuz etkiliyor.
Kontroller tarafında ise oyunun tercih ettiği tank kontrol şeması, alışana kadar gerçekten çok zorlayıcı olabiliyor. Modern oyunlara alışkın bir oyuncu iseniz başlarda sık sık yön kaybı yaşamak mümkün. Ancak bu kontrol yapısı, dönem temasıyla uyumlu olduğundan zamanla oturuyor. Sadece oyuna biraz şans vermeniz gerek. Kontrollerdeki zorluk, başarı hissini artırırken bazı oyuncular için oyunla bağ kurmayı zorlaştırabilir. Bu nedenle oyunun temposuna alışmak biraz sabır gerektiriyor.
Oynanış, farklı kuralları ve engelleri olan yaratıcı teslimat görevlerine dayanıyor. Patlamaya hazır havai fişekleri taşıdığınız ya da her çukurda zıplayan karpuzları kamyondan fırlatmamanız gereken görevler gibi birçok örnek mevcut. Araçlar yolda bozulabiliyor ve anında tamir ya da değişim gerektiriyor. Yıkılabilir çevre öğeleri, hem eğlenceli hem sinir bozucu anlar yaratıyor; bir çite çarpıp yükünüzün saçılması, çoğu zaman kahkaha attıracak kadar komik olabiliyor.
Haritadaki araçlara istediğiniz zaman binip çıkabilme özgürlüğü, oynanışı büyük ölçüde rahatlatıyor. Kendi aracınız bozulduğunda etraftaki park edilmiş bir arabayı kullanmak ya da şirket aracını bir telefonla çağırmak, Deliver At All Costs oyununun temposunu güzelce koruyor. Tamamen açık dünya olmasa da yarı açık yapı, keşfetmeyi ve doğaçlamayı teşvik ediyor. Meraklı oyuncular gizli kısa yollar, alternatif görev rotaları ve sürpriz ödüllerle karşılaşabiliyor.
Görevlerin dışında da dünya keşfedilmeyi hak ediyor. Araçtan inip çatılara çıkmak, sandıkları açmak veya ek görevler almak gibi birçok yan etkinlik mevcut. Kayıp eşyayı bulmak ya da uzakta bir benzerini tespit etmek gibi yan görevlerde platform bulmacaları da bulunuyor. Bu sakin keşif anları, Deliver At All Costs oyununun sadece kaosla sınırlı olmadığını ve dikkatle hazırlanmış bir dünyaya sahip olduğunu da başarılı bir şekilde gösteriyor bence.
Deliver At All Costs yapıtındaki ilerleme sistemi, planlar ve araç açılımlarıyla destekleniyor. Görevleri tamamladıkça yeni eşyalar, araçlar ve özel araç işlevleri açılıyor. Cam kıran güçlü bir korna ya da nesne çekebilen bir vinç gibi özellikler hem eğlence hem de taktiksel çeşitlilik sağlıyor. Araçların sürüş özellikleri farklı olduğundan bazı görevlerde yeni araçlar avantaj sağlarken, çoğu zaman sadece eğlence için kullanılıyorlar. Biraz daha işlevsellik fena olmazdı.
Grafik açısından Deliver At All Costs ilginç bir denge kuruyor. Ortam tasarımı, ışık-gölge kullanımı ve genel atmosfer oldukça başarılı; özellikle gün batımı ışığı 1950’lerin altın saatlerini güzel yansıtıyor. Ancak karakter animasyonları daha zayıf ve ara sahnelerde bu fark daha çok hissediliyor. Yine de bu eksiklik, oyunun oynanışını pek etkilemiyor; çevresel detaylar ve renk paleti sahneyi yeterince güçlü bir şekilde taşımayı başarıyor benim gözümde.
Ne yazık ki oyunun zayıf noktalarından biri de diyalog sistemi. Bazı cümleler etkileyici ve yerinde olsa da seslendirme yönetimi ve miksaj kalitesi dalgalı. Konuşmalar bazen ritmini kaybediyor, dudak senkronizasyonu ise özellikle ara sahnelerde sırıtabiliyor. Diyalogları geçme sisteminin açık olmaması ve karmaşık buton kombinasyonları, deneyimi zaman zaman çok yavaşlatabiliyor.
Deliver At All Costs, tekrar oynanabilirlik açısından ise oldukça tatmin edici. Ana görevleri farklı rotalarla tamamlamak, daha iyi süreler elde etmek ya da gizli yolları keşfetmek mümkün. Yan görevler ve keşif alanları da süreklilik hissi yaratıyor. Özellikle kontroller ve kamerayla barıştıktan sonra, bu görevleri yeniden oynamak çok daha eğlenceli bir hâle geliyor.
Sonuç olarak Deliver At All Costs, teknik mükemmellikten uzak ama fikir olarak son derece zengin, enerjik ve keyifli bir oyun. Fizik temelli kaos, mizah ve 1950’lerin atmosferiyle birleşerek unutulmaz bir deneyim yaratıyor. Kontroller, kamera ve animasyon gibi bazı yönlerden eksik kalsa da, bu eksikler oyunun eğlencesini öldürmüyor. Absürt teslimatlar ve bolca doğaçlama fırsatı sunan bir oyun arıyorsanız, bu yeni video oyunu tam size göre olabilir.
