Rockbeasts, Polonyalı geliştirici Lichthund Studios ekibinin elinden çıkan ve yetişkinlere yönelik mizahi dramayı rock müzik kültürüyle buluşturan ilginç bir yönetim oyunu. Oyunun arkasındaki yaratıcı ekip, Netflix platformunun başarılı animasyon dizisi BoJack Horseman’dan açıkça ilham almış. BoJack’in 1990’ların ünlü ama artık unutulmaya yüz tutmuş bir yıldızı olarak yaşadığı trajikomik maceraların benzeri, bu video oyununun antropomorfik hayvanlar tarafından oluşturulan rock grupları evreninde kendini oldukça iyi bir şekilde gösteriyor.
Oyun, 1990’lar atmosferini ve o dönemin müzik endüstrisinin çalkantılı dünyasını etkileyici biçimde yansıtıyor. Paz Gordon adlı geyik gitaristiniz, bir striptiz kulübünde tavuk kanadı yemekten vazgeçmeyen sorunlu tavşan davulcunuz Keith Boon yüzünden size çıkışırken kendinizi tuhaf diyalogların ortasında buluyorsunuz. Üç keçiden oluşan metal grubunu stüdyo odasından çıkarmak için tek şarkı sözlerinin “Kan, ölüm, idrar, şeytan” olduğunu hatırlatmanız gerekebiliyor. Bu tür absürt ve mizahi diyaloglar oyuna eğlenceli bir hava katıyor.
Rockbeasts oyununun ana mekanikleri, bir menajer olarak grubunuzun günlük hayatını ve kariyerini yönetmeniz üzerine kurulu bir halde sunuluyor. Grubunuzun üyeleri arasında narsist devekuşu solist Vernon Rose ve sakin kişilikli balık basçı Carlton bulunuyor. Her biri farklı karakter özellikleri ve sorunlarıyla karşınıza çıkarken, onları yönetmek ve motivasyonlarını yüksek tutmak zaman zaman büyük bir mücadele hâline gelebiliyor ve strateji yapmanız gerekebiliyor.
Rockbeasts, bölümler hâlinde ilerliyor ve her bölüm sonunda grubunuz sahneye çıkarak bir şarkı icra ediyor. Bu performanslar, Yakuza veya şimdiki adı ile Like a Dragon serisinin karaoke mini oyunlarını andıran hızlı zamanlama (Quick Time Event) tarzındaki mini oyunlarla gerçekleştiriliyor. Performansların kalitesi, grubun bölüm içinde yaptığınız seçimlerle hazırlık sürecine doğrudan bağlı.
Rockbeasts oyununun temelinde stratejik kararlar yatıyor. Günler dört zaman dilimine (sabah, öğlen, akşam, gece) bölünüyor ve her dilimde farklı aktiviteler gerçekleştiriyorsunuz. Reklam satın almak, şehirde tanıtım yapmak, prova düzenlemek veya enstrümanlarınızı geliştirmek gibi aktivitelerle grubun performansını artırıyorsunuz. Bu sistem, oyuncunun sürekli olarak kaynak yönetimi yapmasını gerektiriyor ve oyuna dinamik bir hava katılıyor.
Rockbeasts, dört temel kaynağa sahip: Grubun sağlığı, ruh hâli, popülaritesi ve maddi durum. Bu kaynakları dengelemek ve stratejik olarak kullanmak, başarıya ulaşmak için kritik önemde. Kaynak yönetimi, oyuna dinamik bir akış katıyor ve uzun vadede oyun döngüsünü sürdürülebilir kılıyor. Özellikle uzun vadeli stratejilerde kaynak dengesinin sürekli değişmesi, oyuncuları her an tetikte tutarak sürekli adaptasyon sağlamak zorunda bırakıyor.
Rockbeasts içerisinde ilerlemek için iki farklı stratejik yol mevcut. Birincisi, maksimum hayran çekmeye odaklanan “kurumsal” yol; diğeri ise müzikal kaliteye odaklanan daha “sanatsal” yol. Bu iki yol, oyuncuya farklı oyun deneyimleri sunarak çeşitlilik sağlıyor. Bu seçimleriniz, grubunuzun hikâyesinin nasıl ilerleyeceğini belirlemede etkili oluyor. Ayrıca her iki yaklaşımın da kendine özgü avantajları ve zorlukları bulunuyor ve bunlar oyunun tekrar oynanabilirliğini artırıyor.
Rockbeasts, hikâye anlatımı açısından büyük potansiyele sahip. Karakterlerin derinlemesine işlenmesi ve hikâyelerinin detaylandırılması, oyunun başarısında kilit rol oynayacak gibi görünüyor. Özellikle de Paz Gordon’ın karakteri, seçimlerinize verdiği tepkilerle en fazla gelişmiş karakter olarak öne çıkıyor. Onun karakter gelişimi, oyunun ana hikâyesini taşıyan unsurlardan biri olarak dikkat çekiyor. Sadece, onun gibi daha fazla karakteri görmeyi isterdim.
Davulcu Keith’in bağımlılık problemleri gibi karmaşık ve ciddi konular da oyun içinde yer alıyor. Ancak bu tür konuların daha detaylı işlenmesi ve karakterlerin psikolojik derinliklerinin artırılması gerekiyor. Solist Vernon gibi bazı karakterler ise hâlen yüzeysel kalıyor ve klişe olmaktan kurtulamıyor. Bu durum, Rockbeasts oyununun potansiyelini tam olarak kullanmasını engelliyor ve daha yoğun bir duygusal bağ kurulmasının önüne geçiyor.
Rockbeasts yapıtının seslendirme performansları ise oldukça başarılı. Yan karakterlerin seslendirmeleri özellikle eğlenceli ve etkileyici. Ancak oyuncunun yönettiği menajer karakterinin seslendirilmiş olması, kişiselleştirme seçeneklerinin bol olduğu bir oyunda bazı oyuncular için garip bir tercih olarak değerlendirilebilir. Bu durum, oyuncunun karakterle bağ kurmasını ya güçlendirecek ya da tamamen zayıflatacak bir etki yaratabiliyor.
Rockbeasts oyununun genel mizah anlayışı ve atmosferi, rock müzik kültürünü hicveden klasik yapımlar olan “This Is Spinal Tap” ve “Bad News Tour” gibi örnekleri hatırlatıyor. Ancak oyunun kendini gerçekten farklılaştırabilmesi için bu mizahın ötesine geçip daha derin psikolojik ve sosyolojik temalara eğilmesi şart. Mizahın dozajının yanı sıra, oyuncunun düşündürülmesini sağlayacak katmanlı bir hikâye anlatımı da oyunun derinliğini önemli ölçüde artırabilir.
Rockbeasts oyununun geleceği büyük ölçüde hikâye ve karakter gelişimine bağlı olacak gibi görünüyor. Başarılı olması için yüzeysel eğlencenin ötesine geçerek BoJack Horseman’ın yaptığı gibi mizahı, dramayı ve derin karakter incelemelerini ustaca harmanlaması gerekiyor. Potansiyeli yüksek bir oyun olsa da, şu anki hâliyle tam anlamıyla bir yıldız olup olmayacağı belirsiz.
