Monster Mop Up, Terahard Ltd imzalı ve Yogscast Games etiketiyle gelen, adı üstünde “temizlik odaklı” bir iş birliği oyunu ama bu temizlik öyle bildiğinizden değil: İnsan dünyasına sızan sevimli Ragamuffin’leri kurtarıp, geride bıraktıkları tüm izleri (özellikle de kakaları ve onlardan kalan lekeleri) yok etmekle yükümlüsünüz. Kulağa tek fikirli geliyor olabilir, nitekim oyunun bütün kimliği bu fikri cilalayıp ritmik, bazen rahatlatıcı bazen de hafif hınzır bir bulmacaya çevirmesinde yatıyor.
Konu, Canavar Gizleme Bakanlığına yeni atanan bir görevlisinin gözünden anlatılıyor; göreviniz her bir bölgeyi Ragamuffin’den arındırmak ve izleri silmek. Bu minik tüylülerin en büyük refleksi ise korktuklarında her yere saçılmak ve daha çok kir üretmek; yani ortamı temizlemenin ilk adımı, kaosu büyütmeden bu kaçakları güvenli şekilde yakalamak. Bu kurulum, bölüm hedeflerini netleştirirken aynı zamanda oynanışın temposunu da doğru yere oturtuyor.
Temel döngü “önce yakala, sonra temizle” prensibiyle çalışıyor. Elinizde iki ana araç var: Canavar kapanı ve paspas. En mantıklısı, daha mop ve kova faslına girişmeden önce ortamda kaç Ragamuffin olduğunu saptayıp, hepsini kapanla almak; onları elinizle yakalamaya kalkarsanız paniğe kapılıp daha çok kirlilik yaratıyorlar. Bölüm başlangıcında toplam sayıyı görebilmeniz, plan yapmayı kolaylaştıran basit ama etkili bir kalite dokunuşu olarak görünüyor.
Oyunun tonunu belirleyen unsur, kirin türü ve davranışı. “Kaka” gerçekten çeşit çeşit: Normal görünenler, kocaman tepecikler, çarpıp sekenler, küçüğe patlayanlar, hatta yer çekimine kafa tutanlar… Bu çeşitlilik, tek bir hedefe (kirliliği yok etmeye) odaklı bir oyunda monotonluğu kırmak için akıllıca kullanılmış; bir yandan komik bir mizah üretirken bir yandan da temizlik stratejisini küçük ayarlara zorluyor Monster Mop Up.
Erken oyunda elektrikli süpürgeyi açana kadar en zahmetli kısım, her bir parçayı tek tek toplamak ve mekândaki tek şömineye taşımak. Bölümlere serpiştirilmiş kutulara birden fazla parça yükleyebiliyorsunuz ama fizik tabanlı hareket yüzünden bu kutuların devrilmesi, tam bitti dediğiniz ânda bütün emeği odanın ortasına saçıp yeniden başlatabiliyor. Bu tekrarlar cezalandırıcı değil ama sabrı ölçen, “tamam, bir sonraki turda daha derli toplu çalışayım” dedirten bir ritim yaratıyor.
Süpürgeyi açtığınız andan itibaren toplanan kir işi adeta yağ gibi akıyor ve bayrağı paspasa devrediyorsunuz. Paspas, lekeleri silmekte etkili; birkaç hamlede bir kovada temizlenmesi gerekiyor ve kovanın da bir süre sonra kirlenip yenilenmesi şart. Dikkat çeken bir tasarım kararı, PowerWash Simulator serisinin aksine lekenin son yüzde birini avlamanın zorunlu olmaması; buna karşın tek bir kaka parçasını bile atlayamıyorsunuz. Temizlik tamamlama ölçütündeki bu denge, bir yandan akışı hızlandırırken bir yandan “yüzde yüzcü” oyuncular için tatlı bir gerginlik yaratıyor.
Her bölümün sonunda kazandığınız parayı araç yükseltmeleri ve üssünüzü genişletmek için harcıyorsunuz. Yükseltmeler işe yarar cinsten: paspasın nesneleri itişini azaltan, tek vuruşta daha geniş alanı silen, kovayı daha az devrilir hâle getiren iyileştirmeler; ayrıca kurtardığınız Ragamuffin’lerin takıldığı üssü mobilyayla zenginleştirmek mümkün. Bu ilerleme hattı, tek fikirli bir oyunda “bir gün daha” motivasyonunu diri tutan itici güç. Aynı zamanda Monster Mop Up, açıkça Viscera Cleanup Detail yapıtından da ilham alıyor; bu benzerlik olumsuz değil, bilakis oyunun mizah–meydan okuma dengesini iyi kurduğunu hissettiriyor.
Fizik kaynaklı ufak aksilikler bazen sinir bozsa da, tam pes edecek gibi olduğunuzda “bu kez tertemiz bitireceğim” dürtüsü ağır basıyor. Burada önemli olan, aksiliğin cezalandırıcı değil, tekrara davet eden bir tonda sunulması. Yine de tek bir fırın/şömine üzerinden akması gereken atık yönetimi, ilerledikçe dar boğaz yaratabiliyor. Bölümlerde alternatif imha noktaları ya da taşımaya yardımcı geçici çözümler oyunun fizikli komedisini korurken akışı da hızlandırabilirmiş. Bu eksik, özellikle süpürgeyi açmadan önceki saatlerde daha fazla hissediliyor.
Monster Mop Up oyununun çok oyunculu tarafı doğal bir cazibeye sahip: İş bölümü yapıp biri kapanla avlanırken diğerinin süpürgeyle ortalığı toplaması oyunu hem daha hızlı hem de daha kahkaha dolu kılıyor. Tek başına oynandığında da tatmin edici fakat “her şeyin kaka olduğu” bu evrende tempo, arkadaşlarla olduğundan belirgin biçimde daha neşeli.
Bölüm tasarımları işlevsel ama hedef hep aynı kaldığı için (kaka ve lekeleri yok etmek) son düzlüğe doğru tekrar hissi baş gösterebiliyor. Buna rağmen, “sona kalan tek parçayı bulma” dürtüsü ve bölüm sonunda temizliğin gözle görülür şekilde parlaması, başarı hissini diri tutuyor. Kısacası, çeşitlilikten değil, ciladan kuvvet alan bir döngü bu.
Arayüz sade ve okunaklı; görsel/işitsel paket, temizlik tatminiyle uyumlu bir ferahlık veriyor. Ne var ki “neresi kaldı?” gösteren daha net bir işaretleme sistemi olmaması, özellikle son parçaları ararken zihin yoran bir saklambaça dönüşebiliyor. Fizik bazlı dökülmelerin yarattığı sürprizler, mizahı beslese de zaman zaman gereksiz iş yüküne dönüşebiliyor; tek fırın kısıtıyla birleşince bu, en görünür zayıflık Monster Mop Up içerisindeki efendim.
Sonuç olarak Monster Mop Up; basit bir fikirden akıcı bir rutin çıkaran, fiziksel komediden güç alan, tek başına da oynanan ama arkadaşlarla parlayan bir deneyim. Erken aşamadaki hantallık ve hedef tekliğinin doğurduğu tekrar hissi var ama yükseltmeler açıldıkça ritim oturuyor, “bir bölüm daha” demek kolaylaşıyor. Viscera Cleanup Detail ve PowerWash Simulator çizgisini seven, gevrek bir el–göz işiyle deşarj olmak isteyenler için gönül rahatlığıyla; derin görev çeşitliliği arayanlar için ise temkin notuyla önerebileceğim bir video oyunu kendisi.
